Kıymetli Ziyâretçilerimiz,

Gülberenk Değerler Eğitimi Derneği’nin bir hizmeti olan Gülberenk Eğitici Çocuk Programları, nihâyet Adana’da da coşkuyla sahnelenmeye başladıııı! 😀
Haziran ayında, “Kabak Çiçeği” adlı programda kendimize, “Hangi Dalın Çiçeğisin?” diye sorduk.

Her çiçek kendine has rengi, kokusu ve yapısıyla bilinirmiş. Kabağı çiçeği ile çiçeğini de kabak ile tanıyabilirmişiz. Hiç kimse güle bakıp da kabağı hatırlamazmış. Hiç kimse patlıcan dalından armut toplamayı ummazmış. Zakkum dalında gül açmazmış. Çam dalında elma bulunmazmış. Üzüm bağında fasülye toplanmazmış.

İşte bunun gibi, birr dalında kötülük açmaz, doğruluk dalında da yalan olmazmış. Hak dalında bâtıl bulunmaz, îman bağında şüphe meyvesi toplanmazmış.

Bunları öğrenince, tekrar tekrar sorduk kendimize: Sen hangi dalın çiçeğisin? Solgun musun, taptâze misin? Rengini, kokunu, tadını koruyabildin mi, ne dersin? Sen hangi bağın meyvesisin? Çürük müsün, taptâze misin? Rengini, tadını, özünü koruyabildin mi, ne hâldesin?

Gülberenk Çocukları İslâm dalının çiçeğiymiş. Gülberenk Çocukları îman bağının meyvesiymiş. O hâlde her bir Gülberenk Çocuğu kendisini muhasebe etmeli ve düşünmeliymiş: Kabak çiçeği, kabağı hatırlatırken, ben, bana bakanlara neyi hatırlatıyorum? Sağlıklı bir İslâm çiçeği olabiliyor muyum? Kıyâfetim, konuşmalarım, büyüklerime hürmetim, küçüklerime şefkatim ne durumda? Namazlarımı güzelce kılıyor muyum? Oruçlarımı güzelce tutabiliyor muyum?

Sadece kabağın değil, kabak çiçeğinin bile ne çok faydası varmış. Ya ben? İnsanlara, hayvanlara, taşa toprağa faydalı olabiliyor muyum? Kabak, Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa (sallallâhu aleyhi ve sellem)’in en sevdiği sebzelerden biriymiş. O sevdi diye, ben de kabağı sevebiliyor muyum?

Anlayacağınız, her Gülberenk programında olduğu gibi bunda da çokça tefekkür ettik. Aynı zamanda çok da tebessüm ettik. 🙂

Böylece Adana ilk eğitici çocuk programını yüz akıyla, coşkuyla tamamladı! 😀

Biz Gülberenk Çocukları da büyüyünce birer Gülberenk Arısı olup bu bal gibi şifâlı çalışmaların bir ucundan tutacağızzzzzz. 🙂

O vakte kadar seyretmeye, düşünmeye, yetişmeye devam!
Eh bu ay da yetsin artık bu kadar kelâm! 😉