Kıymetli Ziyâretçilerimiz,

Yok yok! İyiliğin sonu yok! 🙂 Bunu nereden mi anladık? Tabii ki Gülberenk Çocukları’ndan gelen faydalı ve hayırlı işlerle dolu mesajlardan. 🙂

Berâberce, şükrederek seyrettiğimiz o görüntüler, nasıl da güzel birer hikâye gibiydiler… Bir yaşlıya yardım eden, büyükbabasına kurâbiye pişiren, dünyadaki bütün Müslümanların hidâyeti için Kur’ân okuyan, insanlara iyilikleri anlatmak için slaytlar hazırlayan, çizim ve yazı çalışmaları yapan, su kaplumbağasını besleyen, babasına ceviz ağaçlarını destek kargıya bağlamasında yardım eden, duâlar okuyarak ferahlayan ve ferahlatan onlarca Gülberenk Çocuğu yaptı, bu akşamki programı… 🙂

Daha 11 aylık bir bebek olan minik arkadaşımızın, İlerleyiş Marşı’nı nasıl da coşkuyla dinlediğini görüp sevindik. 🙂

Anlayacağınız biz çok iyiydik; lâkin dünyada sadece biz yokmuşuz. Bir de çocuklara zarar vermek isteyen, onlara kötülük etmeyi seçen insanlar varmış. Şeytan bu insanları kullanıyormuş. Onlar da zaafları ve kötü ahlakları sebebiyle şeytanın oyuncağı olup, çirkin işler yapıyorlarmış.

Bize düşen, bu tip insanlardan uzak durmak, zararlı, faydasız, boş ve çirkin olan şeylere yaklaşmamakmış. Sosyal medyada çok yaygın bir şekilde var olan bu tip insanlar, aynı zamanda çok da sinsiymiş.

Annemizden ve babamızdan izinsiz telefonu alıp açmamamız, telefonu ya da tableti bir oyuncak gibi kullanmamamız gerekirmiş. En güzeli gün içinde hayırlı işlerle meşgûl olup namazlarımızı kılmamız, gün sonunda da Uykudan Önce’yi dinleyip güzeeeelce yatağımıza uzanmamız imiş. 🙂 Bu , huzurlu ve güzel bir hayat için bize yetermiş.

İşte bu duygularla, şu duâyı ettik: Allah’ım! Gözlerimize bir nûr ver ki hakîkati görelim. Kulaklarımıza bir nûr ver ki hayrın ve Hakk’ın sadâsını duyalım. Kalplerimize öyle bir nûr ver ki neye baksak yüce zâtını hatırlayalım. Senin ilâhi azamet ve ilâhî kudret akışlarını hatırlayalım. Seninle berâber huzûru tadalım. Âmin. 🙂