Kıymetli  Ziyâretçilerimiz,

Bu akşamki Uykudan Önce programında, bir arkadaşımızın suali üzerine, “Vasfının Hakkını Vermek” mevzûsu işlendi. “Amel Defteri Şarkısı”nı dinleyerek başlayan coşku, “Gülden renge, Peygamber’den ümmete giden nurlu yolu bulmalıyız!” sözleriyle devam etti.  🙂

Hep birlikte düşündük! Birisi talebeyim, dese; fakat ödevini yapmasa, okula gitmese, ders çalışmasa, olur mu? Birisi anneyim, dese; fakat bebeğini doyurmasa, ona hiç alâka göstermese, olur mu? Birisi itfâiye memuruyum, dese; fakat yangın söndürmeye gitmese, korkaklık etse, olur mu? Bir arı çalışmasa, çiçek çiçek dolaşıp bal yapmasa; bir koyun sütümü vermem, yünümü kırptırmam diye tuttursa, olur mu? Elbette olmaz. Herkesin, vasfının hakkını vermesi, vazîfesini güzelce yerine getirmesi  gerekir.

İşte bunun gibi, Kelime-i Şehâdet getiren ve Müslüman olan birinin de namazlarını kılması, oruçlarını tutması, zekâtını vermesi, anne babasına hürmet etmesi, kısacası Allah’ın kendisine bildirdiği emir ve yasakları dikkate alarak yaşaması lâzım gelir.

Bunları düşününce anladık ki bir Gülberenk Çocuğu da işte bu şuurla, kendisini muhâsebe etmeliymiş: Ben, bana bakanlara neyi hatırlatıyorum? Kıyâfetim, konuşmalarım, büyüklerime hürmetim, küçüklerime şefkâtim ne durumda? Namazlarımı güzelce kılıyor muyum? Oruçlarımı güzelce tutabiliyor muyum? Kimlere benziyorum? Neleri kutluyor, neleri seviyorum? Sözlerim, davranışlarım ve hedeflerim, Müslüman kimliğimle uyuşuyor mu? Ahlâkım bir Müslüman’a yaraşır güzellikte mi?

Bununla da yetinmeyip araştırmalar yapmalı ve doğru ile yanlışı fark eder hâle gelmeliymişiz. Meselâ biz bu akşam, büyük bir şaşkınlıkla ne öğrendik bilseniz! Meğer ilk doğum günü kutlamasını, Allah düşmanı  “Firavun” yapmış. Müslümanların çoğu bunu bilmeden doğum günü kutluyormuş. Halbuki Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa, sallâllâhu aleyhi ve sellem, “Bir kavme benzemeye çalışan, onlardandır ( Ebû Dâvud, Libas 4)”, buyurmuş. Hadîs i şerîfe göre bu tip kutlamalar yapmak, îmâna zarar veriyormuş.

Sâdece bu kadar da değil. Anneler Günü, Babalar Günü…  gibi günleri kutlamak da bizim kültürümüzde yokmuş. Çünkü bizler zaten annemizi  ve babamızı her gün görüp gözetmekle, onlara yılda bir gün değil, her gün iyilik etmekle vazîfeliymişiz.

Bizler başıboş değilmişiz. Sağımızda ve solumuzda birer yazıcı melek varmış. Onlar, hem yaptıklarımızı hem de yapmamız gerekirken yapmadıklarımızı yazarmış. Kendimizi, kimseye bir faydası olmayan bu tip boş işlerden uzak tutmamız, hayırlı işlerde yarışmamız gerekirmiş. Eğer böyle yaparsak, zamanla kalp kulaklarımız çalışmaya başlar ve hakîkati duymamıza yardım edermiş.  Bu nasıl bir şey, merak ettik. Sonra hemen bir deneme yaptık. Sevgili Peygamberimizi anlatan “Sen’siz Olmaz!” Şarkısı’nı hep birlikte, kalp kulaklarımızla dinlemeye çalıştık. 🙂

Meğer O’nun bize gösterdiği yol, her ihtiyâcımızı en güzel şekilde giderebileceğimiz, tertemiz ve mükemmel, İslâm yolu imiş. Bizim başkalarına özenmeye ihtiyâcımız yok imiş. O, bizim yanlışlarımızdan ötürü kederlenir, güzel amellerimizle iftihâr edermiş.

Bunu duyunca hep birlikte bir karar aldık: Sevgili Peygamberimiz’in sünnetlerine uygun davranacak, isrâf etmeyecek ve elimizdeki fırsatları, değerlerimize düşmanlık besleyenlere benzeyerek ziyân etmeyeceğiz! Kıyâfetimiz, sözlerimiz, davranışlarımız ve taleplerimizle, Müslümanlık vasfının gereğini en iyi şekilde yerine getirmek için emek vereceğiz.

Bu karârın ardından içimize tatlı bir huzur doldu! Birbirinden güzel duâlarla ve “Gülberenk Şarkısı” ile programı tamamladık. Hayııırr! Tabii ki ayrılmadık! Abdestimizi aldık, duyup öğrendiklerimizi hazmetmek ve dinlenmek için, yatağımıza  yattık. 🙂

Eğer sizler de bu güzel programdan istifâde etmek isterseniz, ücretsiz kayıt ve bilgi için hemen 0542 808 82 58 numaralı telefonu arayabilirsiniz. 🙂