Kıymetli Ziyâretçilerimiz,

Gülberenk Temmuz ayında “Çalışana Karpuz” programıyla sahne aldı. Allah, tembellik edene değil, çalışana, emek verene, alın teri dökene başarı ve zafer lûtfedermiş, öğrendik. 🙂

Sahnede iki tarla vardı. Çalışkan çiftçinin tarlasında karpuzlar güzelce büyümüş, yetişmişti. Tembel çiftçinin tarlasında ise küçücük, topuz kadar bir karpuz vardı. Meğer seherlerde sulanmaz, otları temizlenmez, sevgiyle, şükürle ve tefekkürle gayret edilmezse, başarılı olunamazmış. Karpuz yetiştirirken de ders çalışırken de ibâdet ederken de böyle imiş. Az da olsa devamlı çalışmak, çalışırken iyi niyet ve sabır göstermek gerekliymiş.

Bir kişi, pilot olmak istiyorsa, buna uygun bir çalışma sergilemeliymiş. Doktor olmak istiyorsa, doktorluk eğitimi veren bir müessesede eğitilmeliymiş. Seramik ustası olmak isteyenin çalışması başka, öğretmen olmak isteyenin çalışması başka imiş. Anladık ki gâyeye uygun gayret lâzım gelirmiş.

Tüm bunların ötesinde her birimize düşen en mühim vazîfe, yüceler yücesi Rabbimizin emir ve yasaklarına göre yaşamaya çalışmak; bunun yolu da Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa sâllallâhu aleyhi ve sellemin sünnet i seniyyesine uymak imiş.

Dünyadaki bütün çalışmamız, aslında âhirete hazırlıkmış. Cenneti kazanmak isteyenlerin, hayırlı, faydalı ve güzel işlerle meşgûl olması, secdeden ve duâdan ayrı kalmaması gerekirmiş. Çalışmayan unutulurmuş. Çünkü tembel kimse ardında sadaka i câriye olacak bir eser bırakamazmış.

Programdaki şarkıların, suâllerin ve oyunların her biri, çalışkan olmakla ilgili şevkimizi perçinledi. Bu arada, aylardır güzelce çalışmış olan Gülberenk ablalarının, bu programları kendi şehirlerine de taşımakta olduğunu bir daha görmek, hepimize çok iyi geldi. Çalışana Karpuz Programı, Kütahya şûdegânının staj programı oldu. 🙂

Gülberenk, her ayın ilk Cumartesi – Pazar’ı İstanbul’da, her ayın son Pazar’ı da İzmir, Zonguldak ve Adana’da ücretsiz olarak sahnelenmeye devam ediyor. Gülberenk Arıları, yaptıklarının karşılığını sadece Allah’tan bekliyor. 🙂

Peki, Rabbimiz bize zaten sayısız nîmetler vermişken ve daha bunların şükrünü bile doğru düzgün edâ edemezken, O’ndan, yaptıklarımızın karşılığı olarak daha fazla ne bekleyebiliriz ki? Elbette rızâsını ve affını bekleriz. 🙂

Şimdi bu ümit dolu beklentiyle çalışmalarımıza devâm edelim ve bu seferlik de sözün sonuna gelelim. 🙂 Bir dahaki ay görüşmek dileğiyle… Hepinize sevgiler! 🙂