Kıymetli Ziyâretçilerimiz,

Bu ay Gülberenk Değerler Eğitimi Derneği’nin hazırlamış olduğu Ebrûlî Bir Program’da, farklılıkların nîmet oluşunu tefekkür ettik.

Fark, bir şeyin başkasıyla karıştırılmasını engelleyen özellik, anlamına gelirmiş. Bu kelime, farklı yapım ekleri alarak, farklı anlamlar ifâde edebilirmiş:

FARKlı

FARKlılık

FARKında

FARKındalık kelimelerinde olduğu gibi…

Kendimize baktığımızda, birçok farklı unsurun bir arada olduğunu görürmüşüz. Bedenimiz, aklımız, duygularımız, zekâmız, kâbiliyyetlerimiz, zayıflıklarımız… Irkımız, fıtratımız, yaklaşımlarımız… Bizi özel kılan farklı husûsiyetlerle yaratılmışız.

İnsanlar birbirine benzerlermiş; fakat her biri diğerinden farklıymış. Farklılıkların karmaşaya değil, tamamlamaya hizmet etmesi gerekirmiş. Toplum, hayırlı vasıflarıyla birbirine yardımcı olan insanlar sâyesinde huzur bulurmuş.

Farklı olmak, yalnızca insanlara mahsus değilmiş. Hayvanlara baktığımızda, birbirinden çok farklı özellikte sayısız türe rastlarmışız. Sürüngenler… Kanatlılar… Memeliler… Karada yaşayanlar… Yer altında rahat edenler… Havada uçanlar… Denizde ömür sürenler…. Vahşîler… Evciller… Zehirleyenler… İyi gelenler…

Hayvanlar, kendilerine has çeşitli vasıflarıyla insanın nefsini tanımasına ve yaşamasına hizmet ederlermiş.

Farklı özelliklere sâhip olmak açısından, bitkiler de aynıymış. Renkleri, kokuları, yaprak şekilleri, dokuları… Faydaları, zararları, kökleri, dalları… Çiçekli, çiçeksiz, meyveli, meyvesiz olmaları…

Hâsılı tüm bitkiler, çeşitli yönleriyle birbirinden farklıymış. Bu farklılıklar, insanın tefekkür ve şükür hâlinde olabilmesi için ne kadar da gerekliymiş.

Odun, kömürden; nehir, denizden… Gündüz, geceden; kâğıt, demirden… Nazım, nesirden; kalem, klavyeden farklıymış.

Metin, farklı kelimeler yerli yerinde kullanıldığında, güzelmiş. Ezgi, farklı sesler uyumla bir araya geldiğinde, dinlendiriciymiş. Yemek, farklı malzemeler şuurla karıştırıldığında, şifâlıymış.

Farklı harfler, birbirinden farklı seslerin karşılığıymış. Farklı şekiller, farklı komutları ve düşünceleri hatırlatırmış. Farklı rakamlar, birbirinden farklı değerleri ifâde edermiş. Farklı işlemler, farklı sonuçlara götürürmüş. Farklı renkler, farklı duygular yaşatırmış. Farklı kokular, farklı yerleri hatırlatırmış.

Düşündük de… Sesler, sessizlikler… Çalışmalar, dinlenmeler… Farklı lisanlar, farklı tercihler… Meğer dünyâ nasıl da ebrûlî ve nasıl da farklılık panayırı gibi bir yermiş.

İnsanların inanç ve düşünce farklılıkları, farklı hayat tarzlarını meydana getirirmiş. Mârifet; hayırlı, faydalı ve güzel bir fark ortaya koyabilmekteymiş. Farklı olacağım, diye, boş, yanlış ve çirkin işlere meyletmek, zamânı ve aklı ziyân etmekmiş.

Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafâ, sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuşlar: “Kim bir kavme benzerse, onlardan olur. Kim bir kavmin karaltısını artırıp yaptığına rızâ gösterirse onlarla ortaklık etmiş olur ( Ebû Dâvûd/ Libas 5/ 4031, İbn i Hâcer/ El Metâlibü’l Âliye 8 /319)”

Yüce kitabımız Kur’ân ı Kerîm’de, Fâtihâ Sûresi, 6. ve 7. âyetlerde geçen şu duâ, düstûrumuzmuş: “Bize doğru yolu göster. Kendilerine lûtuf ve ikramda bulunduğun kimselerin yolunu… Gazâba uğramışların ve sapmışların yolunu değil.”

İnsan, inancının gereğini güzelce yaşayarak fark ortaya koymalıymış.

İnsan, her işini en güzel şekilde yapıp hayırda yarışarak fark atmalıymış.

Doğru ile yanlışın farkını görebilmek… Hak ile bâtıl arasındaki farkı fark edebilmek… Hak’tan yana durarak farkını belli etmek gerekirmiş.

İşte tüm bunları duyunca ellerimizi semâya kaldırıp Rabb’imize şöyle yalvardık: “Allâh’ım! Bizi; farkındalığı yüksek, müspet farklar taşıyan, farklılıklarıyla rahmet olan ve kendini her dâim, farklı iyiliklerle daha yükseğe taşıyan kullarından eyle, ne olur. Âmîn.”

Sizler de Gülberenk Programları’ndan istifâde etmek isterseniz, aşağıdaki numarayı arayabilirsiniz. ☺️⬇️

0534 245 18 08📞