Kıymetli Ziyâretçilerimiz;

Cumâ Buluşmaları şümûlündeki “Satırdan Sadıra” dersimizde bu hafta “Vesvese” mevzûsu üzerinde tefekkür ettik.

“Vesvese” kelimesi ıstılahta: “Kötü his ve şüphe, evham, aslı olmayan, şeytandan gelen fısıltılar…” şeklinde tanımlanmıştı.

Katılımcılarımıza: “Kalbimize çöreklenen ve huzûrumuzu yok eden bu virüs, hayâtımızın neresinde?” suâlini yönelttik ve: “Îmânımda, güven hissimde, ibâdetlerimde, kararlarımda…” gibi cevaplar aldık.
Tam da burada şunu müşâhede ettik:

Bir kavrama yüklediğimiz mânâ, ona dâir cevaplarımızı belirler. Namaz, şarkı, para, kadın gibi kelimelerin karşılığı, herkesin zihninde farklı farklıdır.

“Köpeğim!” dediğimizde bu, kimine göre bir hakâret sayılırken, bir başkası için çok tatlı bir hitap şeklidir. Bu anlayış farklarının sebebi ise bakış açıları, tecrübeler ve idrâk edişlerdeki değişimlerdir.

İdrâkin sıhhati arttıkça, vesvese azalır. Nefsimiz ne kadar çok ve yersiz konuşursa, o kadar hatâ eder. Ne kadar dikkatle ve ihlâsla donanırsa, yersiz ve boş konuşmaya da o nispette hayâ ve vedâ eder.

Meselâ; abdesti farz ve sünnetlerine riâyet ederek aldıktan sonra gelen “Abdestim olmadı!” düşüncesi, Allâh’ın koyduğu ölçüye göre nefsimin boş konuşması demektir. Bunu anlayalım ve vesvese ettiğimiz mevzûlara uyarlayalım, temennîsinde bulunduk.

İsrâ Sûresi 17. âyet-i kerîmesinde Rabb’imizin: “Şeytan, benim ihlâslı kullarıma zarar veremez.” buyurduğunu hatırladık. “Felâk, Nas ve İhlâs vesvesenin ilacıdır.” dedik.

Ardından derin tefekkürler, yeni ufuklar, hayretler ve tebessümlerle dolu dersimizi, haftaya tekrar buluşma ümîdiyle sona erdirdik.

Eğer sizler de gönül dünyânızda farklı pencereler açmak, ilim ve hikmet dolu dakîkalarla rûhunuzu dinlendirmek isterseniz ücretsiz kayıt ve bilgi için 0554 530 11 08 numaralı telefonu arayabilirsiniz.

Müellife: Merve Doğancı