Kıymetli Ziyâretçilerimiz,

Gülberenk Ocak  ayında, Güzel Zan Programı ile sahne aldı. Programda, “Demek ki neymiiiiş? Her şey zannettiğimiz gibi olmayabilirmiş!” dedik.

Meğer sağlam ve kesin bir kaynağa dayanmayan her düşünce, zan imiş. Zan iki çeşitmiş: Biri Güzel Zan, diğeri de Kötü Zan imiş. Bize bir şey sorulduğunda, cevabı kesin olarak bilmiyorsak, hiç yorum yapmadan, “Bilmiyorum” dememiz en güzeliymiş. 🙂

Meselâ, kapağı kapalı olan bir tencerede ne olduğu sorulsa, “Bence bu tencerede fasülye yemeği vardır, demek yerine, bilmiyorum, demeyi tercih etmeliymişiz. Veya, kapalı bir kutuda ne olduğu sorulunca, bilir bilmez atlayıp da meselâ, “Tesbih!” demek yerine, bilmiyorum, içine bakmadan bilemem” demeliymişiz. Yani, cevabını kesin olarak bimediğimiz bir soruya, sadece tahminlerimizle cevap vermemeliymişiz. Çünkü böyle yaparsak yanılır ve yanıltırmışız.

Dolu sandığımız boş, boş sandığımız dolu çıkabilirmiş. İnsanın bildikleri çok az, bilmedikleri çok imiş. Cevizin, karpuzun, portakalın içinde ne olduğunu bilmek için bile, kabuğunu soymak, kesip ikiye bölmek gerekirmiş. Ceviz çürük mü, karpuz kelek mi, portakal çekirdekli mi, ancak böyle anlayabilirmişiz.

Anladık ki insanların birbiri hakkında tanımadan bilmeden yorumlar yapması çok çok yanlışmış. Zanlarını bilgi sanmak nasıl yanlışsa, azıcık bilgisiyle hüküm vermek de o kadar yanlışmış. Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa sallallâhu aleyhi ve sellem, “Zannın çoğundan sakınınız!” buyurarak bizi îkaz etmiş.

İnsanlar duyduklarını ve gördüklerini meğer, kendi akılları, algıları ve tecrübeleri kadar yorumlayabilirmiş. “Çarptıııı çarptı!” diye feryât eden teyzenin sesini duyunca, herkes kendince yorum yapmış: Çarpan elektrik miymiş, araba mıymış? Hırsız birinin parasını mı çarpmış? Yoksa biri burnunu kapıya mı çarpmış? Birinin gözüne kıyafetler mi çarpmış? Biri cin olmadan adam mı çarpmış? Birinin kalbi mi çarpmış? Meğer bunların hepsi zanmış. Öğrendik ki bir çocuk iki basamaklı sayıları çarpmış. 🙂

İstanbul programımız, İzmir, Ankara, Zonguldak, Samsun, Adana ve  Bafra’dan gelen ablalarla çok güzeldi. İzmir’de her ayın son Pazar günü sahnelenmekte olan programlarımız da bütün güzelliğiyle devam ediyor.  🙂

Kudüs ziyâretimizin hemen ardından, Şubat ayında tekrar buluşmak umûduyla sözleştik. Hayır hayır, ayrılmadık, sadece her birimiz, evlerimize gittik. 🙂 🙂 🙂